Blijven ademen

Mijn ideale dag. Een oefening uit een coachingstraject dat ik eens volgde. Heerlijk om hierover na te denken. Motiverend om dit op papier te zetten. Uitdagend om dit in de praktijk te brengen :-) De wekker nog even op snooze is zo verleidelijk na een onderbroken nacht slaap. Mijn yogamatje blijft dus opgerold naast mijn bed staan en ik draai me nog eens om in plaats van de zon te groeten…

Gelukkig is een gedekte ontbijttafel al deel van de avondroutine en kunnen we dus vlot aan tafel. Ook de boterhamdozen staan reeds klaar in de frigo. En toch wordt het weer wat haasten om iedereen op tijd de deur uit te krijgen. Een zooltje dat niet goed zit in de laars, een uitgelopen fles water in de boekentas, verkleedkleren voor Halloween aantrekken (oh ja, nog een schilmesje voor de pompoen, bijna vergeten!).

Door de mottige regen naar school fietsen, corona-proof vluchtig afscheid nemen op de koer in plaats van gezellig samen een spelletje spelen, snel terug naar huis voor een zoom-sessie met een potentiële samenwerkingspartner… Oef, nog 8 minuten over. Nog snel een was ophangen? Mijn mails alvast lezen?

Ho, stop! Tijd om te ademen. Eerst even terug landen. Voeten stevig op de grond. Ogen sluiten. Drie minuten adempauze. 4 tellen in, 8 tellen uit. Ik voel de opgebouwde spanning uit mijn lichaam glijden. Mijn hartslag normaliseert. Nog een laatste diepe uitademing… Laat de rest van deze ideale (?) dag maar komen!