Verbinding als prioriteit

Nu er toch geen heilige huisjes meer mogen zijn, sneuvelde er bij ons thuis ook eentje: géén kerstboom voor de Sint is geweest…

Donkere tijden vragen om veel warmte, licht en gezelligheid, dus toen de middelste zoon middenin zijn quarantaine-week vroeg of we de kerstboom niet konden opzetten, lieten we zonder veel weerstand onze principes varen. Zijn stralende gezicht bij onze ‘ja’ maakte kerstlichtjes bijna overbodig.

Het samen uitkiezen van de juiste boom, gezinsraad over de meest geschikte plek, snuisteren in de jaarlijks groeiende bak (zelfgemaakte en geërfde) kerstversiering, een eindverantwoordelijke aanstellen voor het esthetische aspect van het versieren (dat ben ik al een tijdje niet meer… ik moest ook hier al enkele jaren geleden mijn principes i.v.m. symmetrie en bij elkaar passende kleuren overbood gooien ) en dan ‘the finishing touch’ door de vader des huizes: de piek! Van een gezinsverbindende activiteit gesproken. Al gebiedt de eerlijkheid mij om te zeggen dat ook hier de jaarlijkse discussies over waar welke bal mag komen en wie mag helpen met de piek niet ontbraken. Van gesneuvelde kerstballen bleven we deze keer gespaard… Na jaren ervaring hing ik deze keer de 3 resterende breekbare decoraties wijselijk zelf als eerste buiten het bereik van kleuterhandjes.

Het plekje onder de kerstboom werd al snel opgevorderd door de zonen om er een heuse Duplo-stad te bouwen. Er werd zowaar broederlijk gespeeld en gedeeld. De magische kerstboom straalde blijkbaar naast licht ook vrede uit :-)

Ik besloot om de afwas te laten voor wat die was en me er gezellig bij te installeren. De werfleiders gaven me de toestemming om mee te bouwen. Wat genoot ik ervan om (zonder bouwplan!) gewoon wat blokjes op elkaar te kunnen zetten, mee te delen in hun enthousiasme en in dit gezellige moment te ‘zijn’. Het zijn deze momenten die zij (en wij) zich later zullen herinneren.

Tijd maken voor verbinding. Helaas is er vaak te weinig ‘tijd’ voor, of zo lijkt het althans. Want als ik heel eerlijk ben, het is ook een kwestie van er een ‘prioriteit’ van te maken. Want die afwas, die gebeurde nadien zoveel sneller én zonder gemopper!

De komende weken maken we er hier bewust (nog) meer tijd voor. Het hoeft niet veel tijd te kosten: vijf minuutjes knuffelen ’s ochtends bij het wekken, een oprechte en geïnteresseerde begroeting bij het thuiskomen, met één kind alleen samen boodschappen doen en gesprekjes voeren in de auto, samen een klusje doen in huis, de kinderen betrekken bij het opstellen en maken van een feestmenu…

Liefde en aandacht van jou als ouder is het mooiste Sint- of kerstcadeau!