Zijn kleine lijfje stuitert op en neer in zijn veel te grote bed. “Ik. Wil. Niet. Slapen!”
Na een (ont)spannende familiedag met een uitstap naar de grote stad (Tram! Bootje! Pizza! Ijsje!) is niet alleen zijn buikje, maar ook zijn hoofdje (te) goed gevuld. Een “slaap-knop” bestaat helaas niet, maar ik weet inmiddels gelukkig wel wat (meestal) helpt om opgestapelde spanning te ontladen.
We spelen nog even de “boot-mevrouw” na en ik laat hem in de nachtlamp-microfoon zijn knuffels toespreken. Hij giert het uit en laat zich dan uitgestrekt op het bed vallen. Toch al een betere beginpositie voor een reis naar dromenland…
Wanneer hij uitgegiecheld is, stel ik voor om hem een massage te geven. Ik rol het pizzadeeg uit op zijn rug en net als bij het pizza-buffet deze middag mag hij ook nu kiezen welke ingrediënten hij erop wil. Ik verwarm de heerlijke “pizza met auto’s en kaas” met mijn handen en snijd hem dan zachtjes in stukjes.
Intussen is ook zijn lijfje zacht geworden en krult hij zich als een pizza calzone tegen mij aan. “Lekker hé, mama,” fluistert hij nog net voor hij wegzinkt in een diepe slaap. “Heel lekker!” antwoord ik, terwijl ik nog net niet gesmolten ben…
Wat helpt bij jullie om je kind te helpen ontladen na een drukke dag? En wat helpt jou?
P.S. Het slapengaan verliep hier vroeger heel vaak anders (en ook nu lukt het nog niet altijd op deze manier, maar wel heel vaak...). Door meer stil te staan bij wat achter het gedrag van kinderen schuilt, ontdekte ik heel wat tools om zelf rustiger te blijven en zo de kinderen te helpen tot rust te komen (co-regulatie heet dat). Heel wat boeken en opleidingen rond o.a. aware parenting en afgestemd opvoeden leerden me om dichter bij mijn eigen gevoel te blijven én tegelijk ook meer oog te hebben voor de behoeften van de kinderen.