De activiteit in ons bed is de laatste dagen opvallend verhoogd… Het is immers het epicentrum voor zakelijk overleg met mijn bed-, business- en levenspartner Joris. Gisteren vond er nog een brainstorm plaats over hoe het logo er zou moeten uitzien. Niet bevorderlijk voor de hoeveelheid en kwaliteit van mijn slaap, laat staan voor andere bedactiviteiten... Al werkt het wel verbindend, zo samen een onderneming uit de grond stampen!
Over verbinding gesproken, ook dat is een kerntaak van ons bed. Niet alleen voor ons als koppel, maar ook voor onze kinderen. Al hadden we dat in het pré-kindertijdperk NOOIT zo bedacht, laat staan gewild. De oudste bracht zijn eerste nachten nog door in zijn eigen bedje. Voor de derde timmerde Joris een co-sleeper in elkaar, maar daar heeft hij nauwelijks in gelegen. Ook nu hij, op zijn vraag, een groot bed heeft, komt hij ’s nachts meestal naar ons geslopen en nestelt zich heerlijk tussen ons in.
Weg met de steen in ons maag bij het op goedbedoeld advies laten huilen. Gedaan met opstaan om op blote voeten door een koude gang naar zijn kamer te lopen wanneer hij wakker wordt. Geen ontelbare keren uit bed om een gevallen knuffel op te rapen. Instant geborgenheid, veiligheid en warmte, dus ook instant weer in slaap vallen, voor hem én voor ons! Om dan tegen de ochtend gewekt te worden door de oudsten die ook nog wat ouderwarmte komen tanken voor ze aan de dag beginnen.
Een XL-‘springbox’ (dixit nummer 2) was de beste investering in verbondenheid ooit!